باسمه تعالی
وقتی به زندگی خود نگاهی می اندازیم به وضوح مشخص میشود که ارتکاب گناه عامل بزرگ بدبختی و عقب ماندگی ما بوده است. اصولاً هر چه ناکامی های خود را بررسی میکنیم ردپای گناه و نافرمانی خدا را در آن برجسته و پر رنگ میبینیم. در واقع احساس میکنیم که خدا ما را برای اوج گرفتن در سپهری بی انتها در نظر گرفته است و برای این منظور ما را به همه استعدادهای لازم مسلح ساخته است اما خودمان را میبینیم که همچنان حقیرانه و بدبختانه گرفتار غل و زنجیرهای بچه گانه ای هستیم که ما را اجازه پرواز نمیدهند و حرکتی جز در حدود فضاهای متعفن مادی برای ما مقدور نمیسازند. گناهان ما عامل بدبختی و حقارت و کوچکی ما هستند. گناهان و گناه سازان تلاش میکنند ما را مجاب کنند که بایستی تا آخر عمر به این آلودگی عادت کنیم و با این پستی مدارا کنیم و حیف از استعدادهایی که در ما میمیرد و دریغ از ملکوتی که جز به پرواز ما فتح نمیشود.
آری گناهان ما عامل عقب ماندگی ما هستند در دنیا و باعث حسرت ما هستند در آخرت.
گناهان عامل بی آبرویی ما هستند. گناهان باعث فقر ما هستند. گناهان عامل عقده های ما هستند.
از گناهان فرار کنیم. فرار کنیم.
از گناهان فرار کنیم تا عزیز و سربلند شویم. از گناهان فرار کنیم تا زیبا و دوست داشتنی شویم. از گناهان فرار کنیم تا بدبخت و سیاهرو نباشیم. از گناهان فرار کنیم تا ذلیل و بیچاره نباشیم. از گناهان فرار کنیم ...فرار!
از درجا زدن و حقارت و بدبختی رها شویم با دوری از گناه.
